موضوع 2-استعاره و تضادو کنایه
درلغت يعني عاريه خواستن ، و در شعر به معني لغتي را بجاي لغت ديگري به كار بردن است ؛ يعني شاعر واژه اي را به جاي واژه ديگري به كار مي برد . استعاره در حقيقت تشبيه فشرده است .
مثلاً حافظ مي گويد : سرو چمان من چرا ميل چمن نمي كند .
قدّي كه از نظر بلندي مانند سرو است .
* * * *
كنايه
يعني پوشيده سخن گفتن درباره امري با بيان نشانه .
دست و پنجه نرم كردن : كنايه از گلاويز شدن و زور آزمايي كردن
زبان سبز ، كنايه از حيات ، شادابي و سرزندگي
گنبد لاجوردي ، كنايه از آسمان
* * * *
تضاد
تضاد يا طباق ، آوردن دو كلمه متضاد است .
اگر بازجويي خطا ازثواب
عالم پير دگر باره جوان خواهد شد
* * * *
+ نوشته شده در جمعه بیست و پنجم فروردین ۱۳۹۱ ساعت 23:15 توسط ALI
|